Kinniget em eus d'am re CM1-CM2 un destenn kempennet ganin hag embannet e Brud Nevez n°141. (Gant ma tigarezo e oberour ac'hanon, ne c'hellan ket e envel, n'eman ket ar gelaouenn ganin aman).
Goulennet em eus digant ar skolidi da ijinan dibenn an destenn, setu meur a ginnig.
Devezh kentañ ar bloavezh-skol
" Sakordisteg ! Pa vin bras, ne gasin ket ma bugale d'ar skol. "
Setu ar pezh a soñje ur paotr yaouank anvet Loig pa oa o kemer penn an hent evit mont
d'ar skol. Hemañ a oa ur paotrig a yae war e eizh vloaz, du e zaoulagad hag e vlev, ur mousc'hoarzh goapaus o wiskañ e ziweuz. Lunedoù re vras war e fri troñset, pikoù panez strewet warnañ, e-kreiz un dremm ront a roe dezhañ an aer fentus a blije kement da baotrezed ar vourc'h. A hent-all, paneved e lunedoù re vras evitañ, e vefe bet Loig kontant a-walc'h deus e neuz-dremm. Met evel ma lavare e vamm dezhañ :
-" Pa vi koshoc 'h e chomo ganit al lunedoù-se hag evel-se n' az po ket
ezhomm prenañ ur re nevez. "
Kavout a rae dezhañ e oa ganti komzoù a furnez hag abalamour da se e c'houzañve lunedoù re vras na felle ket dezho chom en o flas. " Sakordisteg ! "
Met hiziv, bez e oa soñjoù mantrusoc'h gant al Loig kaezh eget kudenn e lunedoù foeter-bro ; ur gwall gasadenn a c'hoarveze gantañ, sammet e zivskoaz gant ur sac'h-ler-skol damnevez, ennañ kreionoù, kleizennoù, levrioù hag alI.
Loig, evel kalz moused a oad gantañ, a adkemere hent ar skol. Daou vizvezh a oa bremañ n'en-doa ket gwelet liv an ti-skol. Hemañ gant e vogerioù teñval ha lous hag e borzh re strizh, ne blije ket dezhañ. Difennet groñs e oa dezhañ ha d'e gamaladed yaouank c'hoari mell-droad gant aon ma torrfent prenestroù an ti-skol. Mantrus e oa kement-se evito. Ret e oa dezho gortoz dibenn an devezh-skol evit mont da c'hoari war an dachenn sportoù. Met e-kreiz ar goañv, pa zeue an noz abretoc'h-abretañ warno, penaos ober ? Ne chome neuze evito nemet ar
meurzh pe ar sadorn ha c 'hoazh pa veze brav an amzer .
" Heñvel e vo an traoù ganeomp ar bloaz-mañ, sur-mat, " a soñje Loig. " Peogwir e vo an hevelep mestr-skol o ren war hor c'hlas. " Hag ar mestr-skol-se a oa ur paotr spontus, frammet kreñv, gant daouarn ledan ha pounner, prim da flourañ divskouarn ar ganfarded.
-" Sakordisteg ! Mizer 'm bo sur ar bloaz-mañ. Evel 'pad an hini kent. "
Ha seul vuioc'h e soñje en e vestr-skol ha seul goustadikoc'h e kerzhe. Ha koulskoude, lavaret he doa e vamm dezhañ, pa oa o leinañ, e oa ret dezhañ bezañ fier rak ar bloaz-mañ " ez i
da-unan kaer d'ar skol, bremañ out ur gwaz. "
Kaer en-doa bet Loig respont dezhi e kave gwelloc 'h dezhañ chom gant ar wazed all er vourc'h eget mont d'ar skol, e vamm n'he doa ket lezet amzer dezhañ kenderc'hel.
Paket en doa diganti ur flac'had deus an dibab, peadra d'e lakaat da beurgompren ne oa ket
a-walc 'h bezañ gwaz evit bezañ trec 'h d'ar merc'hed.
Dre ma oa o soñjal er flac'had-se, e tostae a nebeudoù ouzh ar pezh a seblante dezhañ bezañ an ifern war an douar. Daoust ma oa o ruzañ e dreid gwellañ ma c 'helle, ne oa ket ken hir a-se an hent hag a-benn ar fin en em gavas dirak porzh an ti-skol. A-boan m'en doa kroget da varvailhat gant e gamaladed ma oant galvet gant ar rener ha " pedet " da vont-tre e-barzh ar c'hlas. Pignat a rejont gant an diri sonn, teñval o fenn. Met neuze ur wech aet-tre,
e sklerijennas pemp dremm yaouank ha tregont ha kouezhañ a reas lunedoù Loig war beg e fri
gant ar souezh. Rak, e-lec'h ar mestr-skol o doa warlene, e oa dirazo ur . . .
Dit-te da ijinañ peurrest an istor : petra a c'helle bezañ er c'hlas : un euzhvil, ur skolaerez jentil, ur sorserez …?
…"Gant ma teuio warc'hoazh buan, sakordisteg!" a soñjas Loig. Ha goude e serras e valvennoù war huñvreoù kaer .Echu e oa gantañ devezh kentañ ar bloavezh-skol.
Dirazo e oa ur ran ! « Deuit ! Deuit bugale », a lâr ar ran, ar vugale az ae ganti gant an tamm aon. Bez e oa ur c’hlas ispisial, kartennoù stank hag e-barzh ul lestr e e oa kelien marv. » Hiriv ez aimp da stank Randrekar » . E-barzh ar c’harr-bouti, e lavaras ar ran « Gwelet e vo ma zad ,ma c’hant breur ha ma hanter-kant c’hoar .
Ur wezh erruet, e huchas ar ran « koooaak, koooaak » ! Ha kant div ran hag hanter-kant a zifoupas dirak ar ran. «Deuit !Deuit bugale ! » hag e lammas e-barzh an dour. « Yaaa » a huchas ar vugale, ha toud an dud a lammas e-barzh an dour.
Diouzh noz e tistroas Loig er gêr hag e vamm a lâras : “ C’hwezh fall a zo ganit, kae da gemer ur strinkadenn”.
Lucien Bogaert CM2
yaou 04 a viz gouere. Echuet eo bet brav ar bloavezh-skol gant kanaouennoù nevez krouet e brezhoneg.
/fdata%2F3194914%2Favatar-blog-1113700264-tmpphpTAftTk.gif){kind=avatar}